ชวนชม

...


เมื่อเช้า แม่เรียกให้ผมออกไปที่หน้าบ้าน เพื่อดูต้นชวนชมต้นนี้ แม่เล่าว่ามันเป็นต้นชวนชมเก่า เลี้ยงไว้ที่บ้านเก่ามานานสิบกว่าปีแล้ว บ้านเก่าของเรามีบริเวณคับแคบมาก จึงต้องเลี้ยงมันไว้ในกระถาง แต่มันกลับเติบโตอย่างรวดเร็ว เลยทำให้บ้านดูรกรุงรัง จนเมื่อสองปีก่อน แม่บอกให้พ่อผมเอามีดมาฟันลำต้นมันไปทิ้ง เหลือไว้แต่ตอและราก ยังคงคาอยู่ในกระถาง เพราะพ่อไม่มีแรงขุดมันออกมา เขาวางมันทิ้งไว้บนระเบียงบ้าน โดยไม่ได้ไปรดน้ำอีกเลย เพราะคิดว่าตายไปแล้ว เวลาผ่านไปไม่นาน เมื่อเข้าสู่ฤดูฝน แม่เห็นมันแตกต้นอ่อนขึ้นมาใหม่ บนตอและรากเดิมของมัน จึงรู้สึกสงสาร และกลับมารดน้ำใส่ปุ๋ยให้มันอีกครั้ง ต่อมาไม่นานมันก็กลับมีลำต้นที่แข็งแรง ตอนนี้พ่อและแม่ขนมันมาวางไว้บนสนามหญ้า ที่หน้าบ้านใหม่ของเรา เมื่อเจอแสงแดดจัดๆ มันก็ผลิดอกสีแดงจัดออกมาบานสะพรั่ง อย่างที่เห็นในรูปนี่แหละ

แม่บอกผมว่า ชวนชมที่เราเกือบจะทิ้งไปแล้ว กลับกลายเป็นต้นไม้ที่แข็งแรงและขยันออกดอกมากที่สุด ในบรรดาต้นไม้ต้นอื่นๆ ที่อยู่บนสนามหญ้าหน้าบ้านใหม่ เวลาผู้คนในหมู่บ้านเดินผ่านหน้าบ้านของเรา ทุกคนจะต้องหันมามองชวนชมต้นนี้ด้วยความชื่นชม สีหน้าของแม่ดูภูมิใจ เวลาที่เล่าเรื่องนี้ ผมคิดว่าสิ่งมีชีวิตทุกชนิดบนโลก เมื่อถึงช่วงเวลาวิกฤตความเป็นความตาย มันจะเริ่มตระหนักถึงคุณค่าของการมีชีวิตอยู่ และจะดิ้นรนต่อสู้เพื่อสร้างคุณค่าให้กับชีวิตตนเอง อย่างถึงที่สุด

...