Monday, October 16, 2006

ผลงานภาพสีเทียนล้่วนๆ

...

เพิ่งกลับมาจากดูหนังในงานเทศกาลมา 2 เรื่องติดๆ กันเลย เรื่องแรกคือ The Banquet หนังใหม่ล่าสุดของจางซียี่ เห็นว่ากำลังจะเข้าโรงไทยแล้ว หนังดีในระดับโอเคๆ ดัดแปลงโครงเรื่องมากจาก Hamlet ของเชคสเปียร์ พอทำออกมาแล้วได้บรรยากาศจีนดีมากเลย ถึงแม้ว่าภาพถ่ายยังไม่น่าตื่นตาตื่นใจเท่ากับจอมใจบ้านมีดบิน และฉากบู๊ยังไม่สง่างามเท่าพยัคฆ์ซ่อนมังกรเร้น แต่ถ้าหนังเข้าแล้ว ก็คู่ควรกับเงิน 120 บาทกับวันว่างๆ แน่นอน เรื่องที่สองคือ The Last Emperor หนังเก่าเอามาฉายใหม่ในงานนี้โดยเฉพาะ ของเบอร์นาโด แบร์โตลุคชี ตอนที่มันเข้าโรงเมื่อสิบกว่าปีก่อน ผมยังเด็กอยู่เลยครับ เลยไม่ได้ไปดูที่โรง ได้แต่เอาวิดีโอเทปมาดู ดูตอนเด็กๆ ก็ไม่ค่อยเก็ตสักเท่าไร เพราะไม่ค่อยรู้เรื่องราวเกี่ยวกับประวัติศาสตร์โลกในยุคนั้น แต่พอมาดูคราวนี้ โอ้โห ! สุดยอด ผู้กำกับเขาทำหนังได้ละเอียดจริงๆ

แถมท้ายด้วยรูปภาพที่วาดในวันเสาร์ที่ผ่านมา คราวนี้ไม่ได้ใช้สีน้ำแล้ว แต่ใช้สีเทียนยี่ห้อ YoYo ของเก่าที่เคยใช้ในผลงานชุดก่อนๆ นั่นแหละ แต่คราวนี้ไม่ได้เอาน้ำมาระบายลงไป ทำให้ยังคงความเป็นสีเทียนครบถ้วน ระบายไประบายมา รู้สึกสีมันหนาและทึบมาก เลยไปเอาไม้บรรทัดมาขูดๆ เกลี่ยๆ ดู ปรากฏว่าพอเนื้อสีหนาๆ ถูกขูดออกไป เหลือไว้แต่สีชั้นล่างๆ ที่มาผสมกลืนเข้าด้วยกัน ทำให้มันยิ่งดูแปลกตา และยังทำให้เห็นรอยเนื้อกระดาษนูนขึ้นมาเป็นจุดๆ ก็สวยไปอีกแบบ ดูแล้วช่วยวิจารณ์กันหน่อยครับ ต้นฉบับของภาพนี้ เป็นภาพที่ถ่ายเมื่อตอนที่ไปเที่ยวจังหวัดระยองเมื่อหลายปีก่อน ลองเปิดเข้าไปดูภาพต้นฉบับได้ที่

http://www.flickr.com/photos/64583693@N00/134767281/

และดูภาพถ่ายภาพอื่นๆ ของผมได้ที่เว็บ

http://www.flickr.com/photos/64583693@N00/


7 comments:

Anonymous said...

วาดรูปเราทำไมอะคุณพี่

The Carnivalesque said...
This comment has been removed by a blog administrator.
The Carnivalesque said...

ไม่รู้เหมือนกันว่าเป็นอะไร

เวลาดูรูปวาดของคุณพี่ทีไร
รู้สึกเหงา ๆ
รู้สึกมันเวิ้งว้าง
รู้สึกเหมือนเราเล็กลง
รู้สึกเหมือนสิ่งต่าง ๆ รอบ ๆ ตัวเรากว้างใหญ่ขึ้น

คิดมากไปหรือเปล่าไม่รู้
หรือว่า Aesthetics of Loneliness
ก็คือความรู้สึกที่คุณพี่พยายามซ่อนอยู่ในภาพหรือเปล่าหนอ?

Anonymous said...

ชอบ




...ตุ๊ก ตุ๊ก วิ่งผ่าน...

Anonymous said...

ดูแล้ว ทำให้คิดถึงใครบางคน ที่เคยเดินจูงมือ

...ไปดูทะเลด้วยกัน...

...ดูพระอาทิตย์ขึ้นด้วยกัน...

...ดูพระอาทิตย์ตกด้วยกัน...

simpletern™ said...

พี่เป็นผู้ชายที่ (ใช้สีได้) ร้อนแรงเสมอต้นเสมอปลายจริงๆ

Anonymous said...

ตราบใดที่ผู้ชายคนหนึ่งยังคงวาดรูปตามคนดัง (เพราะอยากดัง?)แล้วล่ะก็

(กรณีนี้เราหมายถึงวาดรูปให้หอไอเฟลให้บูดเบี้ยว หรือวาดดวงอาทิตย์ให้เลื้อยเหมือนภาพของคนที่ประสบความสำเร็จแล้ว ..ขอยกตัวอย่างว่าคือ แวนโก๊ะ)

..เขาก็จะได้แต่ทำตามคนอื่น และแม้จะทำให้เหมือนเท่าไหร่ก็ได้แค่เหมือน

แต่ไม่เคยดีกว่า

และที่สำคัญการทำแบบนี้ ไม่ยกระดับจิตใจหรือมีความสร้างสรรค์ใหม่ใดๆ เกิดขึ้นแก่โลกเลย

หวังดีนะ จริงๆ