Wednesday, June 11, 2008

Nobody Knows

...


เคยดูหนังญี่ปุ่นเรื่องนี้กันหรือเปล่า?

มันเป็นเรื่องเกี่ยวกับครอบครัวยากจน ที่แม่พาลูกหลายคนไปแอบอาศัยอยู่ในอพาร์ตเมนต์เล็กๆ โดยพวกเขาต้องใช้ชีวิตแบบหลบๆ ซ่อนๆ กลัวว่าเจ้าของอพาร์ตเมนต์จะไล่ออกไปเพราะมีจำนวนคนอยู่เยอะเกินกำหนด ลูกชายคนโตของครอบครัวนี้ รับหน้าที่ดูแลเลี้ยงดูน้องๆ ในเวลาที่แม่ไม่อยู่ ต้องออกไปทำงานนานเป็นเดือนๆ แม่ก็ทิ้งเงินเอาไว้ให้จำนวนหนึ่ง ตัวพี่ชายก็ต้องนำออกมาใช้จ่ายเลี้ยงดูน้องๆ อย่างกระเบียดกระเสียน

ผมประทับใจและจำได้ติดตาอยู่ฉากหนึ่ง เป็นฉากที่ลูกชายคนโต ออกไปซื้อกับข้าวมาให้น้องๆ กิน เขาไปยืนรออยู่หน้าซูเปอร์มาร์เก็ต จนกระทั่งถึงเวลาก่อนร้านจะปิดเล็กน้อย เจ้าของร้านก็เอาอาหารสดที่ผลิตประจำวันออกมาลดครึ่งราคา เพราะไม่สามารถเก็บอาหารเหล่านี้ค้างคืนแล้วเอามาขายใหม่ในวันรุ่งขึ้นได้

การไปยืนรอซื้ออาหารสดลดราคาก่อนห้างปิด กลายเป็นกิจวัตรที่ผมทำมาในช่วง 2-3 เดือนที่ผ่านมา หลังจากที่สภาพเศรษฐกิจฝืดเคืองเต็มที ตอนไปยืนรอซื้ออาหารลดราคา ก็มีภาพจากหนังเรื่อง Nobody Knows ผุดขึ้นมาในหัวทุกที

วันนี้ตอนบ่ายรู้สึกหัวตื้อๆ คิดงานไม่ออก เลยขับรถไปเซ็นทรัลรัตนาธิเบศร์ กะว่าหากับข้าวมาตุนไว้สักหน่อย ไปถึงเซ็นทรัลประมาณสี่โมงกว่าๆ ระหว่างที่รอให้ถึงเวลาลดราคาอาหาร ผมก็หาอย่างอื่นทำไปก่อน จ่ายค่าโทรศัพท์ ปรับสมุดบัญชีธนาคาร เบิกเงินสด เดินหาซื้อแผ่นดีวีดีไรท์ เดินดูเฟอร์นิเจอร์อีกสักพัก เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว แป๊บเดียวก็เกือบจะทุ่มนึงแล้ว

และนี่ก็คือผลพวงจากการรอคอย ผมหอบหิ้วถุงช็อปปิ้งกลับมาถึงบ้านด้วยความตื่นเต้น




เริ่มต้นด้วยของว่าง คือขนมกุยช่ายนึ่ง กล่องละ 25 บาท พอถึงเวลา 1 ทุ่มตรง เขาก็นำมาขายลดราคา เอายางรัดสองกล่อง ขายควบกันในราคา 25 บาท อยากกินพอดีเลย ไม่ได้กินมานานมากแล้ว




โคลสอัพกันชัดๆ ขนมกุยช่ายยี่ห้อ "นายบู๊ตลาดพลู" ดูในแพคประกอบด้วยขนมกุยช่าย 6 ชิ้น พร้อมถุงน้ำจิ้ม ถ้าซื้อตอนที่มันไม่ได้ลดราคา ก็ตกชิ้นละ 25 / 6 คือ 4 บาทกว่าๆ แพงชะมัดยาด แต่พอลดราคาแล้วเหลือชิ้นละ 2 บาทกว่าเท่านั้น เยี่ยม!




มาถึงอาหารมื้อหลัก คือข้าวราดกับข้าวอะไรสักอย่าง เขาจัดขายเป็นกล่องๆ แยกข้าวเปล่าและกับออกจากกัน มีผักแถมใส่ถุงเล็กๆ ดูน่ากิน แต่ด้วยประสบการณ์ซื้อกับข้าวลดราคาในซูเปอร์มาร์เก็ตอันโชกโชนของผม ทำให้รู้ว่าร้านนี้เขาลดราคา 2 ขยัก คือถ้าเราไปซื้อตอนกลางวัน มันจะราคากล่องละ 49 บาท แต่ถ้าเรารอจนถึงเวลาประมาณ 1 ทุ่ม คนขายเขาจะพรินต์แถบบาร์โค้ดราคาใหม่มาแปะทับของเดิม กลายเป็นราคากล่องละ 29 บาท แต่เดี๋ยวก่อน!! อย่าเพิ่งใจร้อน ถ้าเรารอจนถึงเวลาประมาณ 2 ทุ่ม คนขายเขาจะเอาสองกล่องมาแพครวมกัน เอาสก็อตเทปมารัดเอาไว้ และขายควบกันในราคา 29 บาทเท่านั้น




โคลสอัพดูกันชัดๆ เป็นข้าวกล่องยี่ห้อ "เมซซ่า" ดูในแพคเป็นข้าวสวย ห่อกับข้าวที่ดูเหมือนจะเป็นหมูผัดพริกไทยดำ และผักกวางตุ้งลวก จริงๆ ร้านนี้มีอาหารให้เลือกเยอะนะ นอกจากข้าวแกงแพคกล่องแล้ว ยังมีบะหมี่ เกี๊ยว โกยซีหมี่ ก๋วยเตี๋ยวหลอด ข้าวหมูแดง ข้าวหน้าเป็ด ฯลฯ รสชาติ คุณภาพวัตถุดิบ และความสะอาด อยู่ในระดับโอเคมาก ผมขอยืนยัน ถ้าบ้านใครอยู่ใกล้ๆ ท็อปส์ รัตนาธิเบศร์ ลองไปอุดหนุนกันดู




อาหารลดราคาพวกนี้ ส่วนใหญ่สภาพดี ทางห้างเขาผลิตกันวันต่อวัน ถ้าเราซื้อมาแล้วเอามาแช่ในตู้เย็น ตื่นเช้ามาค่อยเอามาอุ่นแล้วกินให้หมดภายในวันรุ่งขึ้น มันก็จะยังอร่อยและปลอดภัย เดี๋ยวพรุ่งนี้จะลองเอาขนมกุยช่ายนึ่งนี้ไปทอดกินเป็นมื้อเช้า ส่วนข้าวกล่องนั้นคงต้องทะยอยกิน กินเป็นมื้อเย็นพรุ่งนี้กล่องนึง และเหลือไปจนถึงมื้อเช้าวันศุกร์อีกกล่อง ไม่แน่ใจว่าสภาพมันจะยังดีอยู่หรือเปล่า


...


ปล. เพิ่งนึกขึ้นมาได้ว่าที่บ้านมีแผ่นดีวีดีหนัง Nobody Knows อยู่ด้วย

เจ้าหนูออกมาซื้อกับข้าวไปเลี้ยงน้องๆ



ร้านซูเปอร์มาร์เก็ต เอาอาหารปรุงสำเร็จออกมาวางขาย ตอนนี้เริ่มลดราคาแล้ว จาก 2,000 เยน เหลือ 1,400 เยน ตอนนี้อยู่ในช่วงเทศกาลคริสต์มาส



ยังแพงเกินไป เลยต้องยืนรออีกสักพัก ถึงแม้จะหนาวแค่ไหนก็ตาม



ได้เวลาแล้ว! ตอนนี้ราคาลดลงไปอีก เหลือแค่ 1,200 เยน



มองตาเป็นมัน เหมือนแมวกำลังจ้องมองหนู ก่อนจะพุ่งเข้าไปตะครุบ



ได้อาหารกล่องลดราคาสุดๆ กลับไปเลี้ยงน้องๆ แล้ว เย้ๆๆ




...

4 comments:

Anonymous said...

เวลาเหงา แล้วมาเจอหนังเหงาๆ เพลงเหงาๆ คนเหงา

นรกอยู่ไม่ไกลเลย

Anonymous said...

.
.
.

ท็อปสาขานี้ ผมก็ไปบ่อยครับเพราะอยู่ใกล้บ้าน
พี่อ๋องเห็นที่จอดรถที่กว้างใหญ่ของห้างนี้ไหม
พอถึงช่วงเสาร์-อาทิตย์ ที่จอดที่ห้างนี้หายยากมากๆ
ทั้งในตัวห้างและลานจอด เคยมีประสบการณ์วนหา
นานสัก 20 นาทีได้ รู้สึกเสียดายน้ำมันมากๆ
ที่บ้านก็เลยมีนโยบายว่าจะไปห้างช่วงสุดสัปดาห์

.
.
.

แผนกอาหารสดที่พี่อ๋องไปเดินซื้อของ ก็เป็นแผนกที่
ผมไปเดินบ่อยเหมือนกัน จากเมื่อก่อนเดินหาซื้อดีวีดี
ตามไอทีมอลล์ สีลม เดินดูพวก gadgets เดินดูเสื้อยืดรองเท้าผ้าใบที่สวนจัตุจักร แต่ตอนนี้เปลี่ยนมาเป็นเดินซุปเปอร์มาร์เก็ตซื้อของเข้าบ้านแทน ก็มีความสุขไปอีกแบบครับ มันจับต้องได้จริง น่าขันตัวเองเหมือนกันที่เมื่อก่อนบ้าซื้อดีวีดีมาเก็บไว้แผ่นละ 100-200 บางแผ่นยังไม่เคยดูด้วยซ้ำ ก็ให้เพื่อนยืม ละลายเงินไปเยอะ แต่พอช่วงนี้หันมาเดินซูเปอร์มาร์เก็ต-ตลาดสด แทนอยากกินอะไร ก็ซื้อไปทำ

.
.
.

ที่บ้านจะซื้ออาหารสดที่ตลาดสดครับ ถ้าพี่อ๋องขับเลยเซ็นทรัล รัตนาธิเบศน์ไป (ข้ามสะพานใช้เส้นเลี่ยงเมือง)ตรงไปจนถึง 3แยกสนามบินน้ำ ให้พี่อ๋องเลี้ยวขวาไปทางติวานนท์ ขับไปสัก 400 เมตร จะเจอตลาดนัด (แถวบ้านเสธฯ นั่น เยื้องกับวังเก่าที่ตอนนี้กำลังก่อสร้างกองสลากแห่งใหม่ พี่อ๋องจะเจอตลาดนัดครับ
อาจแวะไปชิลล์ได้ มีอาหารสดหลายอย่างขาย แต่คนที่
ทำอาหารทานคนเดียว ซื้อของสดเก็บไว้นานอาจกินไม่
ทัน แต่ถ้าอยากแวะไปเปลี่ยนบรรยากาศลองดูนะครับ
(ไม่รู้ว่าพี่อ๋องเคยผ่านไปหรือยัง )

.
.
.

ถ้าเข้าๆ - ออกๆ ท็อปบ่อยๆ ลองทำบัตรสมาชิกเพื่อเอาไว้ลดราคาสินค้าได้บางอย่างนะ (อาจลดอย่างละไม่เยอะ 1-2 บาท) แต่สำหรับสินค้าบางประเภทจะซื้อได้ในราคาสมาชิกลองดูนะ

.
.
.

เมื่อวานไปเติมน้ำมันมา เบนซิน 95 ลิตรละ 41 บาทกว่า (ปั้มเชลล์) ขอตายได้ไหม ? เศรษฐกิจแบบนี้
ก็ได้แต่บอกตัวเองว่าทำอะไรต้องคิดให้มาก
.
.
.
วันนี้เรื่อง The Happening เข้าวันแรกครับ
ผู้กำกับขวัญใจพี่อ๋องเลย ไม่รู้หนังเป็นไงเนอะ
ไว้คุยกันครับพี่

Anonymous said...

แก้ไขครับ

* ที่บ้านก็เลยมีนโยบายว่าจะไม่ไปห้างช่วงสุดสัปดาห์อีกแล้ว

Anonymous said...

บ้านอยู่แถวนั้นหรอคะ ถึงได้ไปเซ็ลทรัลรัตนาธิเบศธ์ Top Supermarket เดี๋ยวนี้มักจะมีรายการซื้อ 1 แถม 1 อยู่บ่อย ๆ (ซื้อประจำเหมือนกันค่ะ) สำหรับสมาชิก ลองทำบัตรสมาชิกไว้นะคะ ส่วนพวกกับข้าว เวลาห้างใกล้ปิดมักจะลดราคาแบบนี้ เกือบทุกห้าง เพราะห้างเค้าไม่เก็บของไว้ค้างคืน ก็เลยดีสำหรับพวกเราไปค่ะ :)