...
ภาพแรกถ่ายที่หน้าเซ็นทรัลเวิลด์ ตอนไปรับทำงานชิ้นนึงเมื่อต้นเดือนสิงหาคม ภาพที่สองถ่ายที่วัดอโศการาม บางปู สมุทรปราการ ตอนไปทำงานอีกชิ้น เมื่อวันจันทร์ที่ผ่านมานี้เอง ซึ่งนั่นถือว่าเป็นการได้มองเห็นขอบฟ้าเป็นครั้งแรก ตั้งแต่ที่ลาออกจากงานมาเมื่อสองเดือนก่อน
จังหวะที่กดชัตเตอร์ถ่ายทั้งสองภาพนี้ ก็ไม่ได้ตั้งใจจะให้คอมโพสิชั่นของภาพมันออกมาเหมือนกันแบบนี้หรอกครับ แต่พอตอนที่โหลดภาพลงในเครื่องแล้วเปิดดูพร้อมกัน ถึงได้เห็นว่าขอบฟ้าของผมเป็นอย่างไร
ตลกดีที่ไปๆ มาๆ ชีวิตเหมือนเดิมทุกอย่าง และขอบฟ้าที่ไกลที่สุดที่มองเห็น คือบางปู สมุทรปราการ 555
1. ขอบฟ้าที่เซ็นทรัลเวิลด์
2. ขอบฟ้าที่บางปู
3. ว่างมาก เลยเอาสองภาพมารวมกัน กลายเป็นขอบฟ้าของผม
...
4 comments:
ชอบสีของรูปแรกอ่ะ
รูปสุดท้ายขำดี :)
เป็น '1/3'ที่เท่ากันมากจริงๆด้วย
แถมผลรวมของทั้ง2ภาพก็เป็นเหมือนฉากในหนัง Sci-Fiเลย
--ยังดูเหงาๆ แต่ไอเดียสนุกดีนะ
myblackcomedy
เคยคิดจะถามคุณอ๋องว่ายังทำงานที่เดิมหรือเปล่า พอดีเพิ่งได้อ่านในเล่มหน้าปก ชาย ชาติโยดม ก็เลยสงสัย ตอนนี้หายสงสัยแล้ว แต่อยากถามว่า จะได้อ่านสารคดีฝีมือคุณอ๋องอีกหรือเปล่าครับ ยังคิดถึงเรื่องราวน่าสนใจที่เคยได้อ่านอยู่ ตอนนี้คงได้แต่ติดตามในคอลัมน์แทนซะแล้ว
ดูเหงาจังค่ะ
Post a Comment