แสงแดดยามบ่าย

...


ผมชอบกิจวัตรในเวลาบ่ายของวันอาทิตย์จังเลยครับ หลังจากกินข้าวเที่ยงเสร็จ อาบน้ำให้ตัวเย็นๆ แล้วเอนหลังดูทีวีหรืออ่านหนังสืออะไรสักเล็กน้อย แล้วงีบหลับสักวูบหนึ่ง ตื่นขึ้นมาตอนบ่ายแก่ๆ สิ่งแรกที่มองเห็น คือแสงแดดอุ่นๆ เล็ดลอดผ่านผ้าม่านเข้ามาในบ้าน แล้วรู้สึกสมองปลอดโปร่ง สดชื่นดีจัง วันนี้ก็เป็นเหมือนวันอาทิตย์อื่นๆ นั่นแหละ ผมตื่นขึ้นมาตอนบ่ายสาม แล้วเดินเข้าไปในห้องครัวหาอะไรกินนิดหน่อย เจอนมกล่องยูเอชที โอวัลตินไวท์มอลต์ แครกเกอร์โฮลวีท และคุกกี้ข้าวโอ๊ตอีกนิดหน่อย ในหัวก็เลยนึกแว้บไปถึงกระทู้ในเว็บบอร์ดพันธุ์ทิพย์ดอตคอมกระทู้หนึ่ง เขาสอนทำขนมชนิดหนึ่งจากวัตถุดิบง่ายๆ ใกล้ๆ ตัว วันนี้แม่ไม่อยู่บ้าน ผมเลยจัดการทดลองทำขนมเล่นสนุกๆ ซะเลย


1. เอาแครกเกอร์โฮลวีทยี่ห้ออิมพีเรียล คุกกี้ข้าวโอ๊ตของเอสแอนด์พี และขนมปังกรอบอีกสารพัดชนิดเท่าที่จะหามาได้ เอามาบดให้ป่นรวมเข้าด้วยกัน



2. เตรียมนมจืด นมข้นหวานนิดหน่อย และเพิ่มโอวัลตินไวท์มอลต์เข้าไป เพื่อความเข้มข้น



3. นำส่วนผสมทุกอย่างเทรวมกัน แล้วคนให้เข้ากัน ผสมให้ข้นๆ อย่าให้แฉะๆ เหลวๆ ดูแล้วเหมือนข้าวบดของเด็ก เมื่อลองชิมแล้วอร่อยดี เค็มๆ มันๆ หอมนมและไวท์มอลต์อย่างมาก



4. เอาจานแก้วในไมโครเวฟออกมาล้างให้สะอาด เช็ดให้แห้ง แล้วใช้ช้อนตักส่วนผสมที่เข้ากันดีแล้ว แหมะลงไปเป็นก้อนๆ ตอนนี้ไม่ดูเหมือนข้าวเด็กแล้วหล่ะ มันดูเหมือนอะไรกันเนี่ยะ?? แล้วนำเข้าเตาไมโครเวฟ ใช้เวลานานประมาณ 1-2 นาที ก็จะเริ่มได้กลิ่นหอมโชยออกมาจากเตา ผมลองเปิดดู มันยังนิ่มๆ อยู่ เลยนำไปอบต่ออีก 1 นาที



5. นำออกจากเตา เอาพัดลมมาเป่าให้เย็นเร็วๆ แล้วแซะมันขึ้นมา ดูจากภาพแล้วน่ากินใช่ไหมล่ะ? แต่ไม่หรอกครับ แสงแดดอุ่นๆ ในยามบ่าย ทำให้บรรยากาศในภาพดูดี อะไรๆ ก็เลยดูน่ากินไปหมดแหละ ซึ่งจริงๆ แล้วมันไม่อร่อยเท่าไร เพราะมันเป็นคุกกี้ที่สุกด้วยน้ำที่อยู่ในส่วนผสมของนม ไม่ได้สุกด้วยไขมันของเนย เพราะผมไม่ได้ใส่เนยเข้าไปเลย เนื้อของคุกกี้จึงไม่กรอบ มันนิ่มๆ เหมือนซอฟต์คุกกี้ของมิสซิสฟิลด์ส แต่ไม่หอมมันเท่า รสชาติจืดเกินไป มีบางส่วนที่เกรียมๆ แห้งๆ เอาไว้บ่ายวันอาทิตย์หน้า อาจจะลองทำใหม่อีกสักหน ถ้าลองใส่เนยสดเพิ่มเข้าไป และมีถั่วอัลมอนด์ป่นรวมไปด้วย อาจจะกลายเป็นคุกกี้จริงๆ ขึ้นมาก็ได้



...