Saturday, December 02, 2006

ความฝันเมื่อคืน

...

เมื่อคืนฝันว่า เดินไปแถวป้ายรถเมล์หน้าโรงเรียนเซนต์คาเบรียล แล้วเจอโทรศัพท์มือถือเครื่องหนึ่งตกอยู่บนพื้น ผมหยิบขึ้นมาดู เป็นมือถือรุ่นไฮเทคสุดๆ ที่ไม่เคยเห็นที่ไหนมาก่อน มีเสาใหญ่ๆ ตัวเครื่องทำจากวัสดุยืดหยุ่นเหมือนพลาสติกผสมยาง และหน้าจอซับซ้อนเหมือนเครื่อง PDA รุ่นใหม่ ท่าทางเหมือนมีฟังก์ชึ่น GPS ด้วยในตัว ผมหันซ้ายหันขวา มองหน้าคนที่อยู่แถวๆ นั้น มีคนหนึ่งอยู่ใกล้ที่สุด ผมถามเขาว่านี่ใช่ของพี่หรือเปล่า เขาทำหน้างงๆ แล้วบอกว่าไม่ใช่ ทันใดนั้น มือถือมันก็ดังขึ้น เจ้าของมันพอรู้ตัวว่าทำหล่นหาย คงพยายามโทรเข้ามาเผื่อว่าใครจะเก็บได้ ในเสี้ยววินาทีนั้น ความโลภก็เข้ามาครอบงำทันที ผมคิดอยากได้มือถือเครื่องนี้ขึ้นมาวูบหนึ่ง ผมรอให้โทรศัพท์นั้นดังหลายกริ๊ง คิดไปคิดมา ทบทวนอยู่นาน แล้วก็กดปุ่มรับสาย ที่ปลายสายด้านนั้นรีบพูดเข้ามาทันที ว่าเป็นเจ้าของโทรศัพท์นี้ ในฝันนั้นผมจำบทสนทนาอะไรไม่ค่อยได้ จำได้แค่ว่าผมรู้ว่าเขาเป็นคนญี่ปุ่น ที่พอจะพูดไทยได้บ้างเล็กน้อย เขาบอกประมาณว่าช่วยเอามาคืนเขาหน่อย

ผมเดินไปเรื่อยๆ และคุยสายกับเขาไปเรื่อยๆ จนถึงแถวหน้าโรงพยาบาลวชิระ ผมเลยบอกเขาไปว่า งั้นผมจะเอาไปไว้ที่สถานีตำรวจสามเสนนะ เพราะมันอยู่ฝั่งตรงข้ามวชิระพอดี เขาบอกกลับมาว่า อย่าๆ ตำรวจไทยไม่น่าเชื่อถือ ถ้าขืนผมเอาไปฝากไว้ ดีไม่ดี ตำรวจอาจจะเอาไปเองด้วยซ้ำ เขายืนยันให้ผมเอาโทรศัพท์ไปให้เขา ที่ไหนสักแห่ง ผมจำไม่ได้ ประมาณว่ากลางเมืองหน่อย แถวสยามหรือแถวเพลินจิต ผมบอกไม่เอาอ่ะ ขี้เกียจรถติดไปแถวนั้น แล้วก็เดินเข้าไปในสถานีตำรวจ ปรากฏว่าในความฝัน สถานีตำรวจสามเสนเมื่อเดินเข้าไป มันกลายเป็นศูนย์การค้าอะไรก็ไม่รู้ ผมก็งงๆ ถามคนแถวนั้น ว่าสถานีตำรวจอยู่ไหน เขาบอกว่าอยู่ชั้นใต้ดินของศูนย์การค้าแห่งนี้ ผมก็เดินไปเจอทางลง มันเหมือนกับเป็นสไลเดอร์กระดานลื่นอะไรสักอย่าง แล้วผมก็เอาโทรศัพท์นี้ไปยื่นให้ตำรวจ ก่อนจะกลับ ผมก็ใช้โทรศัพท์มือถือเครื่องนั้น โทรกลับไปหาเจ้าของอีกครั้ง ว่าให้มารับเครื่องได้ที่สถานีตำรวจนี้ เขาบอกว่างั้นก็ไม่เป็นไร ขอบคุณมาก และตอนนี้เขารู้แล้วว่าผมคือใคร เพราะโทรศัพท์เครื่องนี้มีระบบ GPS จริงๆ เมื่อมันเปิดทิ้งไว้ เขาสามารถเช็คพิกัดที่อยู่ของเครื่องนี้ได้จากดาวเทียม และเขาเช็คเครื่องโทรศัพท์มือถือของผม ซึ่งอยู่ติดกับเครื่องของเขาได้ตลอดเวลา ผมก็นึกแว้บขึ้นมา เฮ้ย! ไอ้ญี่ปุ่นนี่มันเป็นสายลับอะไรหรือเปล่าวะ โชคดีโคตรๆ ที่ไม่ได้ฮุบเอาโทรศัพท์มือถือของมันไว้ ไม่งั้นมันตามมาจับได้แน่ๆ แล้วผมก็ค่อยๆ ตื่นนอนขึ้นมา

ที่เล่ามาทั้งหมดนี่คือเรื่องจริงนะครับ คือเป็นเรื่องที่ผมฝันจริงๆ เมื่อคืน และจำได้แม่นตอนตื่นนอน นานๆ ครั้งผมถึงจะฝันแบบเป็นตุเป็นตะ และจำได้แม่นเป๊ะๆ ตอนตื่นมาแบบนี้ ผมคิดว่ามันเป็นเพราะตอนก่อนนอนเมื่อคืน ผมกินไส้กรอกอีสานเข้าไป 2 ไม้ใหญ่ๆ แล้วตบท้ายด้วยพุดดิ้งรัมผลไม้จากร้านมาร์คแอนด์สเปนเซอร์ ที่เพื่อนซื้อมาฝากจากอังกฤษ จนอิ่มแปร้ และคิดไว้แล้วตอนก่อนจะนอน ว่าคืนนี้เราต้องฝันเป็นตุเป็นตะแน่นอน เพราะกินอะไรอิ่มๆ ก่อนนอนทีไร เป็นได้ฝันแบบนี้ทุกที คำโบราณเขาเรียกว่า "ธาตุโขก" หรือเปล่าไม่แน่ใจ มันอะไรประมาณนี้แหละ แล้วก็ได้ฝันจริงๆ ผมเคยมีไอเดียว่าจะจดไดอะรี่ความฝันนะ คือแต่ละคืนเราฝันเรื่องอะไร ตอนตื่นนอนมาถ้าจำได้ ให้รีบจดมันเอาไว้ในสมุด เผื่อว่าถ้าจดไปนานๆ แล้วเอามาย้อนอ่านดู เราอาจจะได้เห็นรูปแบบอะไรของความฝันของตัวเอง ไม่รู้ว่ามีใครเคยทำแบบนี้บ้างหรือเปล่า ดีนะ ที่เมื่อคืนไม่ได้ฝันเรื่องแนว XXX เลยเอามาประเดิมใส่บล้อกนี้ซะเลย

...

4 comments:

Anonymous said...

กำลังอยากได้มือถือรุ่นใหม่หรือเปล่า

bact' said...

ไม่ค่อยอยากฝันฉากแถวนั้นเท่าไหร่ :P

เพราะถ้าเดินผ่านป้ายรถเมล์หน้าโรงเรียน
จะต้องเห็นรูปปั้นบราเดอร์
แล้วก็จะรู้ตัวว่า เฮ้ย ยังวิ่งแก้บนบราเดอร์ไม่หมดเลยนี่หว่า ทุกครั้ง - -"

แต่ฝันได้เป็นเรื่องเป็นราวดีมาก


เวลาเป็นไข้ไม่สบาย ผมชอบฝันว่าขับสิบล้อที่มันไม่มีเบรคไปตามถนนเล็ก ๆ แยกเยอะ ๆ ในเมือง
เป็นแบบนี้ทุกครั้ง

Anonymous said...

เออ เออ เป็นเหมือนกันแฮะ เวลาไม่สบายจะฝันว่าเดินอยู่บนเนินเขาเล็กๆ หลายๆ เนินที่พื้นเรียบๆ เหมือนพื้นทะเลทราย แล้วจะเดินแบบลอยๆ อยู่เรื่อยๆ ส่วนช่วงไหนที่อารมณ์ดีหรือเป็นช่วงที่มีแต่อะไรดี ก็จะฝันว่าลอยได้ เดินกลางอากาศไปเรื่อยๆ

อา..า.. หรือว่าความฝันจะมีรูปแบบของมันจริงๆ

Anonymous said...

You secretly wish that you were Chris Evans and Kim Basiner would call you one day.