เส้นโค้งของความสุข

...

อันนี้ไม่ได้คิดเองนะครับ จำเขามาอีกที เท่าที่ผมคุ้นๆ จำไม่ได้ว่าเคยอ่านเจอที่ไหน พอดีเห็นคุณ commonperson กล่าวถึง ผมเลยลองวาดให้ดูเป็นตัวอย่าง พอเป็นไอเดียคร่าวๆ ว่าเส้นโค้งของความสุข มีลักษณะเป็นชามคว่ำ แกน X แทนปริมาณความสุข แกน Y แทนปริมาณวัตถุที่เราครอบครอง

ดูจากเส้นกราฟ จะสังเกตเห็นว่า

ระยะ Y0-Y1 เส้นกราฟจะมีความชันมาก แสดงให้เห็นว่าการครอบครองวัตถุในระยะแรกๆ จะทำให้เกิดความสุขเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว เปรียบได้กับคนที่ไม่เคยมีอะไรเลย กลายเป็นคนที่พอมีพอกิน มีในปริมาณที่พอเพียงต่อการดำรงชีวิตให้อยู่รอด

ระยะ Y1-Y2 เส้นกราฟมีความชันลดลงเรื่อยๆ แสดงให้เห็นว่าการครอบครองวัตถุที่มากขึ้นเรื่อยๆ จะทำให้เกิดความสุขเพิ่มขึ้นได้ แต่เพิ่มขึ้นในสัดส่วนที่น้อยลงเรื่อยๆ เปรียบได้กับคนที่พอมีพอกินแล้ว แต่ยังหาวัตถุฟุ่มเฟือยมาใส่ตัวเพิ่มขึ้น เขามีความสุขเพิ่มขึ้น แต่เพิ่มขึ้นเพียงเล็กน้อยเมื่อเทียบกับสมัยที่ไม่มีอะไรเลย

ระยะ Y2-Y3 เส้นกราฟมีไม่มีความชัน หรือความชัน = 0 แสดงให้เห็นว่าความสุขของมนุษย์มีขีดจำกัด ถึงแม้จะรวยร้อยล้านพันล้าน เมื่อหิวก็กินได้มากแค่อิ่ม เมื่อง่วงก็นอนได้มากแค่ตื่น แท้จริงแล้วเราไม่ได้ต้องการอะไรมากไปกว่าความต้องการพื้นฐาน กินขี้ปี้นอน และปัจจัยสี่ ผมว่าระยะ Y2-Y3 คือระยะที่พวกเราส่วนใหญ่กำลังเป็นกันอยู่ ระยะนี้ทำให้เกิดความรู้สึกเบื่อหน่ายและง่วงเหงา

ระยะ Y3-Y4 เส้นกราฟมีความชันติดลบ แสดงให้เห็นว่าการครอบครองและหมกมุ่นกับวัตถุมากเกินไป ก็ทำให้คนเราเป็นทุกข์ กลัวขโมย กลัวไฟไหม้ กลัวเสียหาย ทุกข์เพราะยังมีน้อยเกินไป ทุกข์ว่ายังไม่พอ ทุกข์ว่ามีน้อยกว่าคนอื่น ทุกข์ว่าคนอื่นมีดีกว่า ทุกข์ว่าจะโดนคนอื่นแย่งไป

หนังเรื่อง 13 เกมสยอง เป็นตัวอย่างที่ชัดเจนของเรื่องเส้นโค้งแห่งความสุข เอาไว้ว่างๆ จะมาวิจารณ์ 13 เกมสยอง แบบเป็นตุเป็นตะให้ดูกัน

...