...
ใครๆ ก็ชอบพูดว่าเสื้อยืด-กางเกงยีนส์ เป็นเครื่องแต่งกายที่ง่ายๆ สบายๆ
ผมว่า เสื้อยืด-กางเกงยีนส์ นั่นมันมีแค่ "ภาพลักษณ์" ของความง่ายๆ สบายๆ ต่างหากล่ะ!!
หลังจากที่ต้องอยู่บ้านคนเดียว ช่วงหลังๆ มานี้ผมซักผ้าเองตลอด อาทิตย์หนึ่งจะซักผ้า 2 ครั้ง คือทุกวันพุธกับวันอาทิตย์ แต่ละครั้งก็ต้องซักผ้าประมาณ 7-8 ชิ้น ประกอบด้วยเสื้อผ้าใส่ไปทำงาน เสื้อผ้าใส่นอน และผ้าเช็ดตัว จากการซักผ้ามาหลายเดือน ผมก็ค่อยๆ ได้เรียนรู้ว่า เสื้อผ้าที่ง่ายและสบายอย่างแท้จริง คือเสื้อเชิ้ตและกางเกงผ้าต่างหาก! ไม่ใช่เสื้อยืด-กางเกงยีนส์
เสื้อเชิ้ตซักง่ายมาก แช่น้ำแฟ้บสักครึ่งชั่วโมง หลังจากนั้นก็เอามาแผ่ในกาละมังใหญ่ๆ เอาแปรงซักผ้าขัดตรงคอเสื้อ จักกะแร้ แล้วกวาดแปรงไปให้ทั่วๆ ตัวเสื้อ บีบน้ำแฟ้บออก ขยำกับน้ำเปล่าอีกสัก 2 รอบ ก็สะอาดเอี่ยม สะบัดให้เสื้อแผ่ออก เอาไม้แขวนเสื้อมาแขวน จับเนื้อผ้าให้แผ่ๆ ไม่ยับย่น แล้วตากมันเอาไว้แบบนั้น ถ้าแดดดีๆ รอเพียงแค่ 1 ชั่วโมงก็แห้งแล้ว เสื้อเชิ้ตที่เนื้อผ้าดีๆ นั้นไม่จำเป็นต้องรีดเลยด้วยซ้ำ
กางเกงผ้าซักยากขึ้นมาอีกหน่อย ใช้แปรงขัดขอบเอว แล้วกวาดแปรงไปให้ทั่วๆ ตัวกางเกง ขยำน้ำเปล่าแล้วบีบแฟ้บออกให้หมด นำไปตากแบบแผ่ๆ บนราวตากผ้า รอนานขึ้นอีกหน่อยกว่ามันจะแห้ง จุดที่แห้งช้าที่สุดคือขอบเอวและเป้ากางเกง
ในขณะที่เสื้อยืดนั้นน่าแปลกใจว่ามันซักยากกว่า เพราะเวลาใช้แปรงขัดไปตามส่วนต่างๆ ของตัวเสื้อ เนื้อผ้ามันจะคอยยืดตาม ถ้าขัดแรงเกินไปก็จะทำให้มันย้วยๆ ยานๆ ถ้าขัดเบาไปมันก็จะไม่สะอาด แถมเวลาล้างน้ำเปล่า ก็ต้องล้าง 3-4 รอบเป็นอย่างน้อย กว่าแฟ้บจะหลุดออกไปหมด เพราะผ้ายืดอมน้ำแฟ้บได้มากกว่า เวลานำไปตาก ก็ใช้พื้นที่ในการตากมากกว่า เพราะต้องพาดไว้บนราวตากผ้า ไม่สามารถจะแขวนตากด้วยไม้แขวนเสื้อได้ เพราะไม่งั้นมันจะเป็นรอยยืดตรงหัวไหล่ แถมยังต้องเวลาตากนานกว่า 3 ชั่วโมงกว่าจะแห้ง เพราะผ้ายืดซับน้ำได้มากกว่า เสื้อยืดพวกนี้ถ้าซักไม่สะอาด ขยำน้ำแฟ้บไม่หมด และตากแดดไม่แรง เวลานำมาใส่อีกครั้งจะเหม็นตุๆ น่ารำคาญจมูกมาก
สำหรับกางเกงยีนส์นั่นเลิกพูดถึงไปได้เลย ผมเลิกใส่อย่างเด็ดขาดตั้งแต่ที่ต้องมาซักผ้าเอง เพราะเนื้อผ้าหนาหนัก ซักยาก ล้างแฟ้บออกยาก แถมยังแห้งช้ามหาโหด ซักกางเกงยีนส์ทีนึง ปวดเมื่อยตัวไปอีกสองวัน เพราะมันต้องใช้แรงเยอะมาก
จริงๆ แล้ว เสื้อยืด-กางเกงยีนส์ เป็นแฟชั่นรูปแบบหนึ่งเท่านั้น ที่มีภาพลักษณ์ของความง่ายๆ สบายๆ จุดเริ่มต้นของภาพลักษณ์นี้มาจากแนวความคิดแบบ Anti-establishment ที่เพิ่งเกิดขึ้นในโลกเราช่วงหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 คือประมาณทศวรรษที่ 50-60 เห็นได้ชัดจากการแต่งกายของ เจมส์ ดีน มาร์ลอน แบรนโด และวัฒนธรรมวัยรุ่นของอเมริกันในยุคนั้น เพื่อเป็นปฏิกริยาต่อต้านคนรุ่นพ่อแม่ของตนเอง ที่ใส่เสื้อเชิ้ต-กางเกงผ้า เพื่อไปทำงานทำการหาเลี้ยงครอบครัว
ภาพลักษณ์ของเสื้อยืด-กางเกงยีนส์ ว่ามีความง่ายๆ สบายๆ คงอยู่ติดต่อกันมานานหลายทศวรรษ มาจนถึงปัจจุบันเลยทีเดียว เวลาได้ยินคนพูดว่า "ฉันเป็นคนง่ายๆ สบายๆ ฉันชอบใส่เสื้อยืด-กางเกงยีนส์" ผมจึงรู้สึกว่ามันขัดแย้งในตัวเอง เพราะจริงๆ แล้ว เบื้องหลังของมันยุ่งยากกว่าเสื้อผ้าแบบอื่นด้วยซ้ำไป
จากภาพข้างบนนั่นคือเสื้อผ้าที่ผมซักในแต่ละครั้ง ซักเสร็จก็นำมาตากแดดจัดๆ สิ่งที่แห้งเร็วไล่ตามลำดับดังต่อไปนี้
1. ถุงเท้า ประมาณครึ่งชั่วโมง
2. กางเกงเล ประมาณ 1 ชั่วโมง
3. เสื้อเชิ้ตแขนยาวทั้ง 2 ตัว ประมาณ 1 ชั่วโมงนิดๆ
4. เสื้อยืดโปโลสำหรับเล่นกีฬา ประมาณ 2 ชั่วโมง
5. ผ้าขนหนูผืนเล็ก ประมาณ 2 ชั่วโมงนิดๆ
6. เสื้อยืดคอกลมสำหรับใส่นอน ประมาณ 3 ชั่วโมง
7. เสื้อยืดโปโลสำหรับใส่เที่ยว ประมาณ 3 ชั่วโมงนิดๆ
8. ผ้าขนหนูผืนใหญ่ ประมาณ 4 ชั่วโมง
หมายเหตุ เสื้อยืดโปโลสำหรับเล่นกีฬา ในข้อ 4. เป็นยี่ห้อไนกี้ เป็นเสื้อยืดที่มีเนื้อผ้าลักษณะพิเศษ คือมีรูพรุนๆ ปรุๆ เพื่อให้ระบายความร้อนและเหงื่อได้มากขึ้นในตอนเล่นกีฬา ในขณะที่เสื้อยืดในข้อ 6. และ 7. ใช้เนื้อผ้ายืดธรรมดา
...
Wednesday, July 02, 2008
ซักผ้า
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment