...
นี่คือบ้านเก่า บ้านที่ผมอยู่มาตั้งแต่ชั้น ม.3 จนกระทั่งเมื่อสองปีที่แล้ว ผม ป๊า แม่ ก็ย้ายออกมา แต่ป๊ากับแม่ยังคงวนเวียนมานอนบ้านนี้บ้างในวันเสาร์อาทิตย์ ตอนนี้ป๊ากับแม่ย้ายไปขอนแก่น บ้านนี้เลยถูกปิดทิ้งไว้หลายเดือน ทำให้มีฝุ่นเกาะเขรอะ และดูทรุดโทรมไปมาก ป๊ากับแม่เลยประกาศขายมันไปแล้ว
ตลอดอาทิตย์ที่ผ่านมา ผมก็เลยต้องไปเก็บกวาดและขนข้าวของออกมา ได้เจอของเก่าๆ ที่มีค่าต่อความทรงจำมากมาย เอาไว้ว่างๆ จะเอามาภาพข้าวของเหล่านั้นมาโพสต์ให้ดู มันให้ความรู้สึก nostalgia มากจริงๆ เก็บของไปก็ยิ้มไป น้ำตาไหลไป
เมื่อตอนบ่ายวันศุกร์ที่แล้ว ผมไปขนของออกมารอบสุดท้าย เก็บกวาดรายละเอียดจนแน่ใจว่าไม่เหลือของมีค่าใดๆ ทิ้งไว้อีกแล้ว ตอนที่ถอยรถออกมาจากบ้าน ปิดประตู ล็อคกุญแจ ก็เกิดใจหายแว้บขึ้นมา นึกโหยหาอดีตอย่างแรง เลยคว้ากล้องดิจิตอลขึ้นมาสแนปภาพเก็บไว้
แกร็ก! ... นี่คือภาพสุดท้าย
Last Look ของบ้านเก่าของผม
86/24
...
Sunday, May 25, 2008
Last Look
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
ความเปลี่ยนแปลงเป็นนิรันดร์
เรามักจะรู้สึกผูกพันกับสิ่งที่เรารู้สึกคุ้นเคย จนไม่อยากจะเปลี่ยนแปลง ไม่ว่าจะเป็นสิ่งของหรือว่าคนก็ตาม แต่สุดท้ายก็ไม่มีอะไรเป็นของเราซักอย่าง และก็ไม่มีอะไรจะอยู่กับเราได้ตลอดไป
Post a Comment