...
เมื่อเช้าตื่นมาก็กวาดบ้านเสียหน่อย ตาเหลือบไปเจอมดดำตัวเล็กๆ เดินเรียงเป็นแถวยาวเหยียดตามแนวขอบบัวตรงพื้นบ้าน คงเป็นเพราะเมื่อคืนที่บ้านผมมีฝนตกปรอยๆ ตลอดคืน มดฝูงนี้เลยอพยพหนีน้ำจากสนามหน้าบ้านเข้ามาในบ้านแทน ผมเลยไปเอาแป้งฝุ่นมาโรยเป็นจุดๆ ตามแนวทางเดินของพวกมัน เพราะอยากแค่ไล่ให้พวกมันหนีไป ไม่ได้อยากจะฆ่ามันเลย บาปเปล่า แล้วก็ปล่อยทิ้งไว้แบบนั้นสักพัก พอกวาดบ้านเสร็จก็เดินไปดูมันอีกรอบว่าหนีกันไปหมดหรือยัง ปรากฏว่ามดส่วนใหญ่หายเกลี้ยงเลยครับ แป้งฝุ่นนี่ใช้กำจัดมดได้ผลชะงัดมาก
แต่ประเด็นของบล็อกนี้ไม่ได้อยู่ที่การสอนเคล็ดลับแม่บ้านนะ บล็อกนี้เกี่ยวกับปรัชญาชีวิตต่างหาก ปรัชญาชีวิตมดๆ นั่นเอง เพราะผมเห็นมดตกค้างอยู่กระจุกหนึ่ง มันยังไม่ตาย แต่มายืนเกาะกลุ่มอยู่นิ่งๆ พวกเพื่อนๆ ของมันพอเจอผงแป้งกั้นทางเดินเอาไว้ คงจะเปลี่ยนทางเดินกันไปหมดแล้ว เหลือแต่มดกลุ่มนี้ที่ตกค้างอยู่ระหว่างจุดแป้งสองจุด ดูตามภาพข้างบนนี้ วงกลมสีแดงคือจุดที่ผมโรยผงแป้งไว้ ส่วนวงกลมสีเขียวคือจุดที่กลุ่มมดตกค้างมากระจุกอยู่ มันอยู่ตรงกลางระหว่างจุดโรยแป้งพอดี ซูมเข้าไปดูให้ชัดๆ จะเห็นตามภาพข้างล่างนี้นะครับ
ผมรู้สึกแปลกใจที่ใช้แค่แป้งฝุ่นก็สามารถกำจัดฝูงมดได้ และแปลกใจมากกว่านั้น ที่แค่ผงแป้งฝุ่น โรยเป็นจุดเล็กๆ ก็สามารถกักขังมดกลุ่มหนึ่งเอาไว้ได้ พวกมันก็ไม่สามารถเดินข้ามออกไปได้ เพียงแค่พวกมันพากันเดินอ้อมผงแป้งไป เปลี่ยนจากเส้นทางเดิมไปนิดเดียวเท่านั้น พวกมันก็สามารถหลุดออกขอบเขตของผงแป้งได้แล้ว แต่ทำไมพวกมันไม่ทำ
หรือว่าพวกมันทำไม่ได้ หรือว่าพวกมันไม่รู้ว่าโลกนี้มีเส้นทางเดินอื่น
หรือว่าชีวิตของมันทำได้อย่างเดียวคือการเดินตามมดตัวอื่น
หรือชีวิตของมันมีเส้นทางเดินที่ถูกกำหนดเอาไว้แล้ว มันเดินออกนอกเส้นทางนั้นไม่ได้
หรือว่ามันเพียงแค่ยังไม่กล้าพอที่จะเดินออกไป
ผมไม่ได้อยากจะแกล้งมดเลยนะ เพียงแต่แค่สงสัยว่าต้องใช้เวลาอีกนานเท่าไร กว่าจะมีมดตัวแรกเดินออกจากกลุ่ม เพื่อแสวงหาหนทางเดินอื่น และนำพาเพื่อนๆ ที่ตกค้าง เดินออกไปจากวงล้อมนี้ได้ เดี๋ยวเอาไว้ตอนบ่ายๆ ของวันนี้ จะกลับมารายงานข่าวเพิ่มเติมนะครับ ว่ามดกลุ่มนี้มีสภาพเป็นอย่างไร
...
16.30 น. ต่อเนื่องจากเมื่อเช้านะครับ สถานการณ์ล่าสุดเมื่อไปดูมดอีกครั้งตอนบ่ายสี่โมงครึ่ง พบว่ามันเหลือกันอยู่ 5 ตัวครับ เทียบกับตอนเมื่อเช้า ที่เห็นเกาะกลุ่มกันนั่นน่าจะมีเกิน 20 ตัวขึ้นไป พวกที่เหลืออยู่นี้ก็ยังไม่ตายด้วยนะ พอเอามือไปเขี่ยๆ มันก็วิ่งหนีแตกฮือ แล้วอีกสักพักพวกมันก็ย้อนกลับมารวมกลุ่มกันใหม่ตรงจุดเดิม ผมเลยสงสัยว่า ในขณะที่เพื่อนๆ มันหนีออกไปจากตรงนั้นได้แล้ว ทำไมพวกมันยังคงไม่ยอมหนีตามออกไปด้วย ?? มดอะไรวะ ทำไมโง่แบบนี้
...
2 comments:
มันยืนตรงนั้นอาจจะสบายดีก็ได้นะ ไม่ต้องเดิน ไม่งั้นชีวิตมันต้องเดินตลอดเวลา เหนื่อยแย่เลย
อืม ขอบคุณสำหรับความรู้ใหม่ แป้งไล่มดได้ อิอิ
น้องมด ชอบมาเจาะขนมกินก่อนเราเรื่อยเลย
chocolate สามารถหมดไปได้ครึ่งแท่งภายในหนึ่งคืน
มากินของเรา แถมยังเดินมากัดเราก่อนไปอีก
แต่ไม่ฆ่ามัน เพราะมันก้อคงมีครอบครัวที่ห่วงมันเหมือนกับพวกเรา
Post a Comment