Saturday, November 24, 2007

ก่อนจะมีเกาหลีฟีเวอร์

...


ไม่รู้ว่ามันบังเอิญอะไร ภายใน 2 วันที่ผ่านมา ได้คุยเรื่องเกาหลีกับเพื่อนในเอ็มเอสเอ็น 2 คนซ้อน เพื่อนคนนึงกำลังเซ็งกับนิสัยผู้ชายเกาหลีที่ก้าวร้าวและเห็นแก่ตัว เพื่อนอีกคนท่าทางจะเป็นแฟนซีรีย์สเกาหลีตัวยง จริงๆ แล้วผมก็สนใจวัฒนธรรมเกาหลีมาก และเคยไปเที่ยวเกาหลีมาทีนึง ตั้งแต่เมื่อ 8 ปีก่อน สมัยที่เริ่มทำงานที่จีเอ็ม ตอนนั้นกระแสเกาหลีฟีเวอร์ในบ้านเรายังไม่มีเลยด้วยซ้ำ ยังไม่มีหนัง ซีรีย์ส และเพลง ดารานักร้องหล่อๆ สวยๆ เข้ามาเผยแพร่ในบ้านเรามาก่อน มีก็แต่เครื่องใช้ไฟฟ้าและโทรศัพท์มือถือของเกาหลีเข้ามาตีตลาดไทยสู้กับของญี่ปุ่น และมีหนังเกาหลีมาฉายตามงานเทศกาลหนังบ้างเป็นครั้งคราว แต่ก็จำกัดคนดูในวงแคบๆ ตอนไปเที่ยวก็รู้สึกได้ชัด ว่าคนเกาหลีก้าวร้าวและดุ เวลาไปซื้อของอะไร แค่ต่อราคานิดหน่อยเขาก็จะชักสีหน้าใส่ หรือแสดงอาการโกรธทันที ดูเป็นประเทศที่ไม่ค่อยเป็นมิตรกับนักท่องเที่ยวสักเท่าไร ก่อนกลับ ผมก็ถามไกด์ว่าตอนนี้หนังเกาหลีเรื่องอะไรดังที่สุด เขาบอกว่าเรื่อง Shiri เป็นหนังบู๊แอคชั่น ที่ทำรายได้สูงสุดเป็นประวัติการณ์ในประเทศ ผมก็เลยซื้อแผ่นวีซีดีหนังเรื่องนี้มาลองดูที่บ้าน สนุกดีเหมือนกัน ระเบิดตูมตาม ฉากแอคชั่นอลังการ และฉากรักฉากซึ้งก็กินใจ เสียดายที่ในแผ่นไม่มีซับไตเติ้ลเลย พูดเกาหลีกันทั้งเรื่อง ผมเลยดูไม่ค่อยรู้เรื่อง

หลังจากไปเที่ยวทริปนั้นกลับมา อีกสักปีนึง กระแสเกาหลีก็ค่อยเริ่มต้นขึ้นในไทย หนังเกาหลีที่เข้ามาฉายในโรงปกติของเมืองไทยเรื่องแรกคือ ยองการิ หนังสัตว์ประหลาดเหมือนพวกก็อดซิลล่าอะไรทำนองนั้น หนังค่อนข้างห่วย ผมเองก็ไม่ได้ไปดูในโรง แต่เคยดูตอนช่อง 7 เอามาฉายตอนเช้าวันอาทิตย์ แล้วอีกไม่นาน Shiri ก็เข้ามาฉาย น่าจะถือเป็นหนังเกาหลีเรื่องที่สองที่เข้ามาฉายในประเทศไทย จำชื่อไทยไม่ได้ ผมได้ไปดูในโรงอีกรอบด้วย เพราะดูจากแผ่นวีซีดีที่ซื้อมาแล้วไม่ค่อยรู้เรื่อง สิ่งที่ประทับใจที่สุดในหนังเรื่องนี้ นอกจากฉากบู๊แล้ว ก็คือเพลงซาวน์ดแทร็คในช่วง End Credit จากหนังเรื่องนี้


When I dream โดย Carol Kid




แล้วหลังจากนั้น หนังเกาหลีก็ทะยอยเข้ามาฉายในเมืองไทยมากขึ้น พร้อมๆ กับมีทีวีซีรีย์สของเกาหลีเริ่มเข้ามาฉายทางช่องไอทีวี สมัยนั้นช่องไอทีวียังของเป็นพวกเนชั่นอยู่เลย ยังไม่โดนทักษิณและเอไอเอสเข้ามาซื้อหุ้น ซีรีย์สเรื่อง Autumn in my heart น่าจะเป็นซีรีย์สเกาหลีเรื่องแรก ที่มาฉายในทีวีไทย ฉายติดต่อกันนานมากกว่าจะจบ พล็อตเรื่องก็ซ้ำซากแนวเกาหลีๆ นั่นแหละ นางเอกน่าสงสาร เป็นลูกเลี้ยง ชีวิตรันทด ตอนจบเป็นมะเร็งตาย ส่วนพระเอกก็หล่อใส ตอนจบร้องไห้เสียใจ จดจำนางเอกไปตลอดกาล และนี่คือซาวน์ดแทร็คจากซีรีย์ส Autumn in my heart ครับ


Main Title เพลงบรรเลงด้วยฟลุท




หลังจากที่ Autumn in my heart จบไป ก็มีซีรีย์สเกาหลีมาฉายต่อในไอทีวี แต่ไม่ค่อยได้รับความนิยมมากเท่า ต่อมาไม่นาน ไอทีวีโดนทักษิณเข้ามาซื้อหุ้นใหญ่ พวกเนชั่นเดิมถูกเขี่ยออกไป นักข่าวเด็กๆ ก็ก่อกบฏไอทีวี ส่วนพวกหัวๆ อย่างสุทธิชัย หยุ่น และเทพชัย หย่อง ก็ระเหเร่ร่อนไปก่อตั้งเนชั่นแชนแนล ในยูบีซี แล้วต่อมาพวกต๋อยไตรภพและกันตนาก็เข้ามาถือหุ้นไอทีวีด้วย เหมือนกับฝูงแร้งมาลงจิกกินทีวีเสรีเลย

ไอทีวีในยุคนั้นเลยมีนโยบายใหม่ โดยปรับเปลี่ยนผังรายการใหม่หมด เพิ่มรายการบันเทิงให้มากขึ้นและลดเวลารายการข่าวและสาระลง สิ่งสำคัญที่เกิดขึ้นในช่วงนั้น คือต๋อยไตรภพและกันตนา เป็นคนโละซีรีย์สหนังเกาหลีออกจากช่องไอทีวี โดยให้เหตุผลว่าซีรีย์สเกาหลีห่างไกลความสนใจของคนไทย เราเป็นคนไทยก็ต้องดูรายการของคนไทยสิ แล้วต๋อยไตรภพก็ย้ายรายการของตัวเองจากช่องสาม มายัดใส่ไอทีวี อย่างเช่นเกมเศรษฐี ทไวไลท์โชว์ ส่วนกันตนาก็ยัดละครของตัวเองมาใส่ด้วย เลยกลายเป็นว่าช่วงไพร์มไทม์ของไอทีวี ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา อัดแน่นไปด้วยเกมโชว์ซ้ำซากของต๋อยไตรภพ และละครห่วยแตกอย่าง นรสิงห์ และละครที่นำแสดงหรือร้องเพลงประกอบโดบ Mr.D (ลูกหลานของกันตนา)

ซีรีย์สเกาหลีเลยต้องเร่ร่อนไปลงที่ช่อง 7 บ้าง ช่อง 3 บ้าง แล้วในที่สุด เมื่อเวลาผ่านไป 5-6 ปี คุณก็คงรู้กันดีว่าผลของการกระทำในวันนั้นเป็นอย่างไร ทุกวันนี้เกาหลีกลายเป็นฟีเวอร์ ช่อง 3 ได้ประโยชน์จาก จูมง แดจังกึม ไปเพียบ และยังมีซีรีย์สเกาหลีแนวรักหวานแหววอีกหลายเรื่องที่ฉายทางช่อง 7 ในตอนเช้าเสาร์อาทิตย์ เรตติ้งก็พุ่งกระฉูด ในขณะที่ช่องไอทีวีเน่าลงทุกวัน และถูกปรับเปลี่ยนเป็นทีไอทีวี (อันนี้ไม่ขอเกี่ยวกับการเมืองนะ ผมไม่ได้เชียร์ คมช. และไม่ได้อยากด่าทักษิณอีก เพราะเบื่อมัน แต่อยากพูดถึงคุณภาพของเนื้อหารายการและความนิยมของคนส่วนใหญ่)

หลังจากหนังเกาหลีและซีรีย์สเกาหลีบูม กระแสเกาหลีถัดมาก็คือเรื่องเพลงและพวกนายแบบนางแบบต่างๆ ซึ่งผมก็ไม่ค่อยได้ติดตามแล้ว เพราะหลัง นี่มันชักจะไปกันใหญ่ พวกเรน พวกดงบังฯ อะไรนั่น ตามไม่ไหวครับ แต่ทุกวันนี้ผมยังจำหนัง Shiri และ ซีรีย์ส Autumn in my heart ได้อยู่


...

3 comments:

Anonymous said...

ละครเกาหลีเรื่องแรกตามข้อมูลจะเป็นเรื่อง A Wish Upon a Star (ลิขิตแห่งดวงดาว)ครับ แต่ Autumn in My Heart คือหนังเกาหลีที่สร้างกระแสเรื่องแรก

ถ้าหนังเกาหลี แนะนำหนังของ ฮอง ซางซู, คิม คีดุค, คิม จีวุน, และ บอง จุนโฮ ครับ คนเหล่านี้น่าติดตามมากๆ ส่วนตลาดหนังเกาหลีปัจจุบันเจอระบบโควต้าที่ถูกตัดออกเลยเสียขบวนไปพอสมควรแล้ว ไม่ได้บูมในและนอกประเทศเหมือนเดิม

the aesthetics of loneliness said...

โว้วว! ขอบคุณสำหรับข้อมูลมากครับ และขออภัยกับความผิดพลาด

หนังเกาหลีที่ผมชอบที่สุดคือเรื่องคริสต์มาสอินออร์กัสต์ครับ ไม่รู้คุณเคยดูหรือเปล่า ตอนที่ไปเกาหลีก็ถามไกด์นำเที่ยว ว่าเขารู้จักหนังเรื่องนี้หรือเปล่า เขาบอกรู้จัก แต่เขาไม่ได้ดู เพราะหนังไม่ค่อยดังเท่าไร ผมเลยถามเขาว่า ทำไมต้องพูดถึงเดือนสิงหาคม หรือเดือน 8 เขาบอกว่าในภาษาเกาหลี เลข 8 อ่านว่า "พัล" หรืออะไรสักอย่างนี่แหละ ซึ่งคำนี้มีความหมายเป็นมงคล คนเกาหลีชอบเดือนสิงหาคมและเลข 8 เห็นได้จากการจัดกีฬาโอลิมปิก ก็จัดในปี 1988 และในเดือน 8 อีกเช่นกัน ข้อมูลนี้ผมไม่ค่อยแน่ใจเท่าไรนะครับ

สำหรับคริสต์มาสอินออร์กัสต์ มันไม่ได้ฉายในโรงหนังเมืองไทย แต่เคยมาฉายในงานเทศกาลหนังอยู่ปีหนึ่ง ซึ่งผมไม่ได้ไปดู เสียดายเหมือนกัน ผมเลยได้ดูจากวิดีโอเทปเช่ามาจากร้านเฟม แล้วอีกหลายปีต่อมาก็ดูซ้ำอีกรอบ จากแผ่นวีซีดีเช่ามาจากร้านเฟมอีกเช่นกัน เมื่อปีก่อนไปเที่ยวตลาดแม่สาย เห็นแผ่นดีวีดีหนังเรื่องนี้กองลดราคาเหลือ 59 บาทเอง เลยหนีบกลับมาดูอีกรอบ สรุปคือหนังเรื่องเดียวกันนี้ ผมดูไปสามรอบ จากสามสื่อบันทึก ในรอบเวลาเกือบๆ 10 ปี สะท้อนให้เห็นวิวัฒนาการเทคโนโลยีได้เหมือนกันแฮะ

ยัติภังค์ said...

Christmas in August ต้องเคยดูอยู่แล้วครับ อย่างไรก็ตามหนังของ เฮอ จินโฮ อีกเรื่องที่ตั้งชื่อตามฤดูกาลอย่าง April Snow จริงๆ แล้วเห็นได้ชัดว่ามีเจตนาทำให้เห็นถึงความผิดที่ผิดทางเสียมากกว่า เหมือนความรักที่ไม่มีสมหวังใน หนังเรื่องแรก และความรักของคนที่เป็นชู้กันในหนังเรื่อง April Snow

เพิ่มเติมนิดนึงว่าหนังเรื่องนี้จริงๆ ก็เคยเอามาฉายบ้านเราแล้วครับ แบบจำกัดโรงในเครือเอเพ็กซ์ ช่วงที่กระแสเกาหลีกำลังบูมเลยนำมาฉายเพื่อเตรียมลงแผ่น